Op vrijdag 22 december promoveerde Melissa Voorn tot doctor met haar proefschrift ‘Multimodal lifestyle optimization before, during, and after treatment for non-small cell lung cancer. From pretreatment assessment to (p)rehabilitation for improving treatment tolerance’. Ze deed onderzoek naar het optimaliseren van de risico-inschatting bij patiënten die een behandeling voor niet-kleincellige longkanker (NSCLC) moeten ondergaan. Ook was het doel om informatie te verzamelen die gebruikt kan worden voor het ontwikkelen van effectieve en haalbare (p)revalidatieprogramma’s vóór, tijdens en na behandelopties met als doel genezing, voor NSCLC.
Tijdens haar promotieonderzoek werkte Melissa ook als fysiotherapeute bij Adelante Zorggroep in Venlo en als docent bij Avans+ in Breda. Het onderzoek is uitgevoerd bij VieCuri Medisch Centrum en Maastricht University, maar ook was er een nauwe samenwerking met de Maastro Clinic en het Zuyderland Medisch Centrum.
Samenvatting van het onderzoek:
Mensen die de diagnose longkanker krijgen, zijn vaak ouder, hebben een slechtere voedingsstatus en hebben vaak een slechte conditie. De behandeling van longkanker is intensief en gaat vaak gepaard met complicaties, vertraagd herstel en verslechtering van de kwaliteit van leven. Slechtere uitkomsten op fysieke fitheidstesten, voedingstoestand en geriatrische status voor de behandeling, hangen samen met een verhoogd risico op complicaties na behandeling van longkanker.
Met name patiënten met een hoog risico op behandelcomplicaties kunnen profiteren van prevalidatie en revalidatie. Omdat dit kan leiden tot verbetering van de fitheid, en daarmee de behandeltolerantie, het herstel en de kwaliteit van leven. Om prevalidatie en revalidatie haalbaar te maken, is het belangrijk een gepersonaliseerd en (deels) gesuperviseerd programma aan te bieden dat aangepast kan worden aan de mogelijkheden van de patiënt. Het is belangrijk om hierbij naasten te betrekken om therapietrouw te bevorderen.
Belangrijkste conclusies:
- Een betere fysieke fitheid en voedingsstatus voorafgaand aan de behandeling, vermindert het risico op behandelingscomplicaties en verbetert de overleving.
- De aerobe fitheid tijdens een inspanningstest van patiënten die geopereerd konden worden, leek de beste voorspeller voor complicaties na de behandeling. Ook een lage score bij goedkope en gemakkelijk uit te voeren veldtesten, zoals een traplooptest of een zes-minuten wandeltest, werden in verband gebracht met een risico op complicaties na de operatie.
- Leefstijlinterventies vóór, tijdens en na een intensieve behandeling van NSCLC zijn belangrijk om de veerkracht van kwetsbare NSCLC-patiënten te vergroten, met als resultaat een verbeterde behandeltolerantie.
- Prehabilitatie resulteert in een vermindering van complicaties na een operatie en een kortere opnameduur.
- Een begeleid programma vergemakkelijkt het per persoon aanpassen van de training, wat therapietrouw en motivatie kan verbeteren.
- Patiënten gaven aan dat de ondersteuning van een mantelzorger een toegevoegde waarde was als motivatie om de therapietrouw te verbeteren.
De resultaten van dit proefschrift zijn niet alleen waardevol voor medewerkers in de gezondheidszorg, maar ook voor patiënten en hun mantelzorgers. Patiënten met een hoog risico op complicaties na een operatie kunnen herkend worden en geholpen worden met (p)rehabilitatieprogramma’s. De periode vóór de behandeling kan worden gebruikt als een 'leermoment', waarin een patiënt mogelijk meer open staat is voor levensstijladviezen en meer gemotiveerd is om zijn of haar levensstijl te veranderen dan in het gewone leven.
VieCuri feliciteert Melissa en haar promotieteam, bestaande uit: Prof. dr. Maryska Janssen-Heijnen en Dr. Bart Bongers, van harte met de promotie!
