Van Raaij en zijn collega’s stelden voor om de traditionele methode van bloedafname, met een naald in de arm, te vervangen door een minder ingrijpende vingerprik. Dit zou kunnen helpen om de ervaring van de patiënten te verbeteren zonder concessies te doen aan de betrouwbaarheid van de testresultaten. De vraag was of de vingerprikmethode inderdaad even effectief zou zijn als de gebruikelijke armprik.
Het onderzoek werd uitgevoerd bij 48 patiënten en 15 uitvoerende psychiaters werden betrokken. De resultaten waren bemoedigend. De vingerprikmethode bleek even betrouwbaar als de armprik, en de meerderheid van de patiënten gaf aan deze nieuwe methode een vooruitgang te vinden. Ze vonden het bovendien vrijwel pijnloos, wat de ervaring aanzienlijk verlichtte. De psychiaters die deelnamen aan het onderzoek gaven eveneens aan dat ze daarom de vingerprikmethode als een verbetering zagen.
Op basis van de positieve resultaten werd de vingerprikmethode officieel geïmplementeerd in de behandelpraktijk. Dit vormt een belangrijke stap in de richting van een meer humane benadering van de zorg voor patiënten met ernstige psychiatrische aandoeningen. Door minder invasieve methoden zoals deze te gebruiken, wordt niet alleen de fysieke belasting van de patiënten verminderd, maar ook hun mentale welzijn minder op de proef gesteld.
Joost van Raaij’s bijdrage is een waardevol voorbeeld van hoe innovaties in de medische wetenschap niet alleen de effectiviteit van behandelingen verbeteren, maar ook de kwaliteit van leven van patiënten kunnen bevorderen. Het onderzoek onderstreept de kracht van wetenschap in de praktijk en toont aan hoe veranderingen in de behandelmethoden het verschil kunnen maken in het leven van patiënten.
