In het Viezier Ellen Klemann

Onze mensen maken het verschil. Maar wie zijn de gezichten achter al die witte jassen en deuren? Wat zijn hun drijfveren en hun dromen? En waarom zetten zij zich met hart en ziel voor de zorg in? In deze rubriek komt iedere keer één van onze mensen aan het woord. Deze keer hebben we in het VIEzier: Ellen Klemann-Rijs, zij werkt als operatieassistent.

Als jong meisje wilde Ellen verpleegster worden. Ze was net aan de opleiding MDGO-VP (verpleging) begonnen toen iemand haar bij handbal vertelde dat ze op de OK werkte. Ellen veranderde haar plan en kon na haar opleiding zowel in Maastricht als Venlo beginnen op de OK, maar koos voor Venlo.

 

Adrenaline

“Ik vind de onregelmatige diensten heel fijn. De geplande operaties zijn voor mij niet zo spannend meer, maar juist de operaties waarvoor je ’s nachts gebeld wordt, dat je snel je kleren aan moet doen en in de auto moet springen, vind ik heel leuk. Je weet soms niet wat je aantreft als je aankomt: je krijgt behoorlijk wat adrenaline van sommige spoedgevallen die binnenkomen. De late dienst vind ik ook heel fijn. Je werkt dan in een klein team en bent nog meer op elkaar aangewezen. Ook kun je dan ’s morgens nog wat in huis doen. 

 

Doorzettingsvermogen 

Je moet goed kunnen samenwerken en doorzettingsvermogen hebben. Als je plotseling jeuk aan je neus krijgt tijdens een operatie, mag je niet krabben en moet je blijven staan. Anders zijn je handen niet meer steriel. Ook moet je geordend zijn en netjes werken. Dat zie je ook bij mij thuis terug. Daar heb ik nog net geen protocollen opgehangen! 

Tuinieren en handbal 

Ik vind het heerlijk om buiten te zijn. Ik ben heel graag in de tuin bezig. We zitten op het werk de hele dag al binnen en kunnen bijna nergens naar buiten kijken. Gras maaien, onkruid wieden en snoeien. Ik heb bijna 3.500m2 tuin, dus er is altijd wel wat te doen. Daarnaast ben ik bijna elke week in de sporthal te vinden. Handbal is nu weer een belangrijk onderdeel van ons leven. Mijn zoon handbalt op landelijk niveau. Zelf heb ik vroeger ook op hoog niveau gehandbald en mijn man heeft vroeger zelfs op het allerhoogste niveau gehandbald. 

 

Warm nest

Ik ga nog altijd met plezier naar het werk en geen dag is hetzelfde. Ik vind het belangrijk dat het programma gestructureerd en lekker loopt. Dat de chirurg bijvoorbeeld niet hoeft te vragen naar een instrument, maar dat je het al aangeeft. Dus dat je een stap voor bent. Het team voelt als een soort familie, heel vertrouwd, en je hebt veel met elkaar meegemaakt. Kortom, als je hier komt werken, kom je in een warm nest terecht.”

Datum

23 oktober 2024

scroll terug naar boven