Niet meer in VieCuri maar thuis een infuusbehandeling: “De verpleegkundige is nu een goede kennis die op bezoek komt”

Steeds meer zorg kan verplaatst worden van het ziekenhuis naar thuis. Handig, want dan hoeft de patiënt niet te reizen en vindt de behandeling in de vertrouwde omgeving plaats. Sinds 2016 wordt er bijvoorbeeld voor bepaalde patiënten van de afdeling Neurologie zorg aan huis geboden. Binnenkort krijgt de patiënt daarin nog meer zelf de regie. Verpleegkundige Will Peeters en patiënte Miranda Manders vertellen over hun ervaringen.

Wie een afweerstoornis of autoimmuunziekte heeft, kan het medicijn immunoglobulinen toegediend krijgen via een infuus. Verpleegkundige Will Peeters: “In de praktijk betekent het dat deze patiënten eens in de drie of vier weken urenlang in het ziekenhuis zitten. Mensen met een afweerstoornis moeten dit hun leven lang doen. Je kunt je voorstellen dat deze ‘ziekenhuisdagen’ een enorme impact hebben op iemands vrijheid. In 2016 zijn we daarom begonnen met een pilot waarbij zes patiënten thuis worden behandeld.”

“Het kost minder tijd”

VieCuri brengt daarmee de zorg die normaal in het ziekenhuis wordt gegeven bij patiënten thuis, of eventueel op het werk of revalidatieadres. Dat heeft vele voordelen, aldus de verpleegkundige. “Mensen hoeven niet naar het ziekenhuis te reizen, het kost hen minder tijd én ze kunnen in hun eigen omgeving blijven. Neem mevrouw Manders; zij krijgt al jaren een infusie met immuunglobuline. Ze kwam daarvoor eerst naar de dagbehandeling, maar omdat ze slecht ziet moest ze voor het vervoer naar het ziekenhuis altijd andere mensen vragen. De zorg aan huis is voor haar een uitkomst.” 

In eigen omgeving

De 53-jarige Miranda Manders uit Horst aan de Maas is ontzettend blij thuis het infuus te krijgen. “Ik heb een auto-immuunziekte en moet levenslang de medicatie toegediend krijgen. Vanaf november 2011 ging ik daarvoor naar het ziekenhuis; eerst eens in de vier weken, toen eens per drie weken en tot slot iedere twee weken. De behandeling duurde dan van tien uur ’s ochtends tot drie uur ’s middags. Omdat ik door mijn ziekte niet meer goed zie, moest ik steeds iemand vragen om mij brengen en op te halen. Nu ik de behandeling thuis krijg, scheelt dat enorm! Ik hoef niet meer op de klok te kijken en ben in mijn eigen omgeving.”

Zelf afkoppelen

De verpleegkundige doet de medische handeling, zoals het aan- en afkoppelen van het infuus. Binnenkort wordt een nieuwe stap gezet in deze werkwijze, en krijgen patiënten die dit kunnen, de mogelijkheid om het afkoppelen van het infuus zelf te verzorgen. Op dat moment hoeft de verpleegkundige niet meer de hele looptijd van het infuus bij de patiënt te blijven en neemt de patiënt de regie over. Will Peeters: “Omdat mevrouw Manders slecht ziet, kan zij niet zelf het infuus of de pomp bedienen en blijven we er wel continu bij.” De tijd dat het infuus loopt, verschilt per patiënt van anderhalf tot zo’n vier uur maximaal. “Omdat het medicijn sterker is geworden, is de inlooptijd recent met de helft afgenomen. Dat is pure tijdswinst.”

Vertrouwelijk

Inmiddels hebben verpleegkundige Will Peeters en Miranda Manders een hechte band. “Eigenlijk hadden we die al, want mevrouw Manders kwam al heel lang op de afdeling. Maar kom je bij iemand thuis, dan is het toch anders en wordt het snel heel vertrouwelijk”, aldus de verpleegkundige. Ook mevrouw Manders ervaart de hechte band. “Er komen afwisselend vijf verschillende verpleegkundigen, die kende ik al jaren vanuit het ziekenhuis. Daardoor kwam er geen vreemde in huis. We hebben altijd genoeg te vertellen! Ik zie ze eigenlijk ook niet meer als verpleegkundigen. Het zijn geweldige kennissen geworden.” 

Service voor andere patiënten

In de toekomst wordt het aantal patiënten dat gebruik kan maken van deze zorg aan huis uitgebreid. Will Peeters: “Dan zullen we ook andere patiënten die een ander medicijn via het infuus krijgen, deze service gaan bieden.”