“Ik ben blij dat ik degene ben die rijdt, en niet gereden hoef te worden”

Voordat Willie met pensioen ging, wist ze al dat ze gastdame wilde worden bij VieCuri: “Op het moment dat ik iemand die taxi zag rijden, wilde ik dit ook. Inmiddels doe ik dit al een aantal jaren met heel veel plezier.”

Taken

Bij de parkeertaxi staan altijd twee gastdames/heren: “Ik sta altijd samen met Wil. We komen extra vroeg zodat we samen koffie kunnen drinken. Dan halen we de taxi op, rijden we rondjes en brengen we patiënten van A naar B. We brengen mensen van de auto naar het ziekenhuis en andersom. We zien mensen die slecht te been zijn, maar we zien ook ouders met kinderen die het leuk vinden om in te stappen”, vertelt Willie.

“Patiënten zijn blij dat we er voor ze zijn. Ze bedanken ons voor het ritje en de gezelligheid”

Wil en Willie rijden om de beurt een rondje. Degene die niet rijdt helpt mensen die hulp nodig hebben bij de parkeerautomaat of beantwoordt andere vragen. “De band die Wil en ik hebben is niet te beschrijven. Wij zijn een goed team: we vullen elkaar aan, lachen en hebben plezier in wat we doen.

Als in de taxi over de parkeerplaats rijd, spreek ik alle mensen aan van wie ik denk dat ze mee willen rijden. Je moet hiervoor goed voor een ander kunnen denken en opletten wie er eventueel in wil stappen.” Ze krijgt veel waardering voor wat ze doet: “Patiënten zijn blij dat we er voor ze zijn. Ze bedanken ons voor het ritje en de gezelligheid.”

“Het is altijd lachen als mensen hun auto niet meer kunnen vinden”

Humor

Willie vertelt dat veel mensen hun auto niet meer kunnen vinden: “Dat vind ik altijd hilarisch, en de patiënten zelf gelukkig ook. Ze weten niet meer waar ze de auto neer hebben gezet. Dan maken we grapjes en rijden we rondjes totdat we hem gevonden hebben. Er is veel tijd voor humor, zowel met de patiënten als met Wil.”

“Je kunt na je werkjaren twee dingen doen: op de bank zitten of je kunt iets betekenen voor een ander”

Dankbaar

“Ik ga altijd blij naar huis. Ik ben zo blij dat ik mag rijden en niet gereden hoef te worden. Daar ben ik na zo’n dag extra dankbaar voor. Je kunt na je werkjaren twee dingen doen: op de bank zitten of je kunt iets betekenen voor een ander. Wees blij dat je mag rijden, en dat je dit nog kunt. Dat realiseer je maar al te goed. Je moet het wel leuk vinden om buiten bezig te zijn. En ja, we hebben een verwarming in de taxi”, voegt ze toe met een knipoog.