“Het gaat er niet om dat je bezig bent geweest, maar waarméé”
Agnes wilde na haar pensioen bezig blijven. Ze heeft jarenlang in de zorg gewerkt en wilde dit blijven doen. Inmiddels is ze al 4 jaar gastdame bij de Maastro. De Maastro is een dependance in VieCuri van Maastricht zodat patiënten uit deze regio niet naar Maastricht hoeven voor bestralingen.
“Ik probeer mensen op hun gemak te stellen”
Taken
Op de Maastro ontvangt Agnes patiënten die binnenlopen en ze meldt hen aan voor de afspraak. “Veel mensen komen voor de eerste keer en vinden het spannend om hier te komen en kennen de weg niet. Dat zie ik aan mensen, en dan spreek ik ze aan. Daarna vraag ik of ze iets willen drinken, begin ik het gesprek, kijk ik waar ze behoefte aan hebben”, zegt Agnes. Ze vertelt dat veel mensen een beetje angstig binnenkomen: “Ze hebben slecht nieuws gekregen en ze weten niet wat ze moeten verwachten. Ik vang deze mensen op en probeer ze op hun gemak te stellen. ”
Vaak gaan mensen die voor een behandeling komen in gesprek met elkaar: “Mensen maken allemaal hetzelfde mee, ze gaan door hetzelfde traject. Dat zorgt voor een erg prettige sfeer.
“Het is erg mooi om te zien dat onze zorg, zelfs maanden na de behandelingen, mensen nog bijstaat”
Waardering
Agnes vertelt dat er een tijd geleden een jonge patiënt onder behandeling was bij de Maastro. Er stond hem een heftige operatie te wachten en Agnes heeft nog vaak aan hem gedacht: “Hij kwam altijd met zijn vader naar de Maastro. Een paar weken later kwam ik zijn vader tegen in de supermarkt. Gelukkig ging het goed met hem. Zijn vader vertelde me hoe blij hij was met de aanwezigheid van de gastdames. Ze vonden het altijd fijn om zo hartelijk ontvangen en goed verzorgd te worden. Hij zei dat we altijd super attent waren. Het is erg mooi om te zien dat onze zorg, zelfs maanden na de behandelingen, mensen nog bijstaat. Daar doe je het voor.”
Tweede thuis
VieCuri voelt als haar tweede thuis: “Ik heb me hier altijd thuis gevoeld. Er is hier veel bedrijvigheid en je werkt met mensen in kwetsbare situaties. Je wilt er zijn voor iemand die die hulp nodig heeft en je helpt mensen. Ik krijg veel waardering voor wat ik doe. Mensen sturen vaak kaartjes naar de Maastro en bedanken ons. Dat doet me erg goed. Je merkt aan mensen dat ze het fijn vinden dat er iemand is. Om praktische vragen aan te stellen, maar ook om hun hart te luchten. De medewerkers op de Maastro zijn ook blij met onze aanwezigheid. We nemen een stukje werk uit handen en stellen patiënten gerust.”
“Je laat anderen mensen beseffen dat ze niet alleen zijn op de wereld en dat er altijd mensen voor ze klaarstaan”
Agnes stapt na haar dienst weer met een voldaan gevoel op de fiets: “Het gaat er niet om dát ik bezig bent geweest, maar waarmee. Je kunt mensen toch helpen in een moeilijke tijd. Ik realiseer me hierdoor maar al te goed dat je in het leven moet genieten van de kleine dingen. Dat ben ik door het zijn van gastdame maar al te goed gaan realiseren.”
Ze vindt het heel belangrijk dat veel mensen vrijwilligerswerk gaan doen: “Niet alleen voor zichzelf, maar juist voor anderen. Je leert er veel van en het brengt je veel mooie dingen. Ook laat je andere mensen beseffen dat ze niet alleen zijn op de wereld en dat er altijd mensen voor ze klaarstaan.”