Deutsch
‘Ineens ligt je duim er vanaf. Maar nu zit ie er gelukkig weer op’
Het gebeurde nu bijna een jaar geleden. Mario Wassenberg (46), timmerman, maar eigenlijk huizenbouwer, was met een bouwlift bezig materialen omhoog te transporteren. Hij weet nog steeds niet precies hoe, maar ineens zat zijn rechterhand klem in de bouwlift, terwijl die gewoon verder omhoog ging. ‘Foute boel, flitst het dan door je heen, voor je het weet ligt je duim eraf.’
De bouwlift stond naast zijn eigen huis in Venlo, waar hij al jaren werkt aan de constructie van een nieuw te bouwen pand. Mario: ‘Ik weet nog dat ik ons huis in rende en tegen mijn vrouw riep ‘Ongeluk, duim eraf’. We bleven verder heel nuchter. We hebben de duim die in het gras lag opgepakt en in een theedoek gedaan. Daarna zijn we naar VieCuri gereden, gelukkig niet heel ver weg van hier en hebben we ons op de Spoedeisende Hulp gemeld.
We werden in een aparte wachtruimte gezet in afwachting van een plastisch chirurg die moest worden opgeroepen. Op dat moment van rust, dat je even niets kunt behalve afwachten, begon ik pas de pijn te voelen. Heel apart, maar er giert zoveel adrenaline door je lijf dat je het eerder gewoon niet merkt. Ik heb toen meteen morfine gekregen tegen de pijn. Veel bloed heb ik trouwens niet verloren.
Afstoting dreigde
Omdat de chirurg langer op zich liet wachten dan gedacht, werd Mario - met de duim veilig in ijs verpakt -, per ambulance naar Maastricht vervoerd. Daar volgde meteen een ingreep waarbij de duim in een paar uur durende operatie opnieuw aan de hand werd bevestigd. Terug op de recovery zag Mario zijn duim helaas snel zwart worden: afstotingsverschijnselen. Mario: ‘Er was iets misgegaan en dan moet je snel handelen, anders ben je te laat. Nieuwe operatie dus. Aders en bloedvaten zijn daarbij opnieuw aangelegd. Ook zijn er pinnen in de duim geplaatst, voor de aanhechting. Om het uur werd gecheckt of de duim niet opnieuw zwart werd, ook ’s nachts. Gelukkig ging alles goed nu. Na vijf dagen Maastricht mocht ik naar huis.
We zijn toen snel begonnen met een revalidatietraject via de fysio-handtherapeut van VieCuri en via Adelante. Twee, drie keer per week ging ik daarheen om te oefenen en stijfheid van de hand te voorkomen. Knijpen, strekken, masseren van hand en duim, dat werkte prima. Steeds verder kon ik mijn hand dichtknijpen. Dat moest ook wel, want als ZZP-er kun je niet al te lang niets doen. Na vier weken ging ik voorzichtig weer aan het werk.’
Begin juni volgde een derde ingreep, nadat deze twee keer was uitgesteld door corona. Een laatste pin werd daarbij verwijderd en er is een pees verlegd zodat Mario z’n duim beter kan buigen.
Mario, ná deze laatste ingreep die goed verliep: ‘Ik ben echt heel goed geholpen door de artsen en verpleegkundigen in Maastricht en bij VieCuri. Hulde aan de zorg.’
