Een behandeling is altijd teamwork

“Zonder de steun van de partner lukt het niet”

Ruim zeventien jaar geleden kreeg mevrouw Janssen- Stevens uit Venray borstkanker. Na een borst-besparende operatie en nabehandeling, verliep de genezing voorspoedig. Helaas kwam de kanker in 2012 terug op meerdere plekken in haar lichaam. VieCuri-internist Hanneke Vestjens bleek een grote steun voor Bernadien en haar partner Joep in de jaren die volgden. Op 10 oktober 2019 overleed mevrouw Janssen- Stevens; partner Joep en internist Hanneke blikken terug op de intensieve tijd.

Joep Janssen schreef een brief over de ervaringen die hij en zijn vrouw, die 74 jaar werd, bij VieCuri hadden in al die jaren. Een fragment uit deze brief: “Januari 2013 startte de chemo: iedere drie weken aan het infuus. De gezondheid ging op en af, het mooie leven was voorbij. De grote troost die we hadden was onze arts, dr. Vestjens. Zij zorgde ervoor dat we toch naar ons vakantieland Spanje gingen. Tijdens de vakantie belde ze op om te informeren hoe het ging. Maar gaandeweg, in de loop van de jaren, merkten we dat de conditie achteruitging. Het wandelen en

fietsen, wat Bernadien zo graag deed, ging bijna niet meer. Het thuiswerk moest ze overlaten aan mij. Naast onze huisarts Dr. VanStraaten was internist dr. Vestjens onze steun en toeverlaat in bange tijden. Wat zij allemaal voor ons gedaan heeft, is met geen pen te beschrijven. We konden bellen wanneer het nodig was: de troost, behulpzaamheid, de uitleg, het medeleven… Ook op de oncologische dagbehandeling. De verpleegkundigen waren altijd zo vriendelijk en behulpzaam. Zij verdienen geen zilver, maar goud! In zeven jaar tijd en 105 chemobehandelingen hadden we nooit een klacht over de behandeling. Dit wil iets zeggen over de werkwijze en kwaliteit van de verpleegkundigen en internist dr. Vestjens.”

Band

In de loop der jaren bouwden mevrouw Janssen-Stevens en haar partner Joep een intensieve band met Hanneke Vestjens op. Zo ervaart de internist het zelf ook. “Hoe meer je elkaar leert kennen, hoe duidelijker ik als arts de mens achter de patiënt zie. Daarbij behandel ik nooit enkel en alleen de patiënt, maar betrek ik ook de familie bij het traject. Zeker bij een ziekte waarvan je niet kunt genezen, is het belangrijk om de kwaliteit van leven hoog te houden. Signalen van de partner en familie, bijvoorbeeld over hoe het thuis gaat, zijn dan heel belangrijk.”

Perspectief bieden

Mevrouw Janssen-Stevens was altijd heel vriendelijk en bescheiden, herinnert Vestjens zich. “Omdat ik haar al zo lang kende, had ik aan een half woord genoeg. Ik zag meestal al aan hoe ze bewoog en keek als ze binnenkwam, hoe het écht met haar ging. Met haar partner Joep kon ik ook lezen en schrijven.” Een behandeling is altijd teamwork, stelt ze. “Zonder de steun van de partner lukt het niet. Samen heb je als doel dat iemand zoveel mogelijk kwaliteit van leven houdt. Dat is de reden dat ik oncoloog ben geworden: ik laat mensen niet in de kou staan als ik weet dat ze niet meer te genezen zijn, maar kijk naar wat er juist wél nog kan.” Volgens de internist is het belangrijk om in de communicatie altijd open en eerlijk te zijn. “Bij slecht nieuws maak je na het eerste verdriet de weg vrij om samen te kijken naar de opties. Het is goed mensen perspectief te bieden. Ze voelen dat er met hen wordt meegedacht. Dat kan alleen als je in rust en vertrouwen samenwerkt.”

Zorgzaam en lief

Op 10 oktober 2019 is mevrouw Janssen-Stevens zacht ingeslapen. Partner Joep vertelt: “Ze wilde dat er bij de crematie een mogelijkheid was om een donatie te doen voor de verpleegkundige oncologische afdeling van VieCuri Venlo-Venray. Dit voor de geweldige, zorgzame en lieve manier van behandelen. Deze donatie hebben wij - haar vier kinderen en ik - aangeboden aan de afdeling, samen met een bos bloemen voor dr. Hanneke Vestjens voor de geweldige ondersteuning. We vergeten het nooit!”